Najlepša mesta u Srbiji i prirodne lepote Srbije koje treba posetiti
Srbija je zemlja čije lepote opčinjavaju ne samo njene stanovnike, već i sve koji u nju dođu.
Nebrojeno je mnogo mesta koja su neprevaziđena po svojoj lepoti i značaju, a u nastavku su neke od lepota koja smatramo da bi trebalo da posetite.
Reka Uvac, Specijalni rezervat prirode Uvac i Ledena pećina
Reka Uvac protiče između planina Zlatar i Zlatibor, i čuvena je po svom neobičnom kanjonu i uklještenim meandrima koje je reka usekla u okolne krečnjačke stene. Zbog izuzetne lepote ovog kraja, netaknute prirode, retkih i ugroženih biljnih i životinjskih vrsta, kraj je proglašen Specijalnim rezervatom prirode.
Pored svojih prirodnih lepota, Uvac je možda najpoznatiji kao najveće stanište ugrožene vrste orla, Beloglavog supa.
Još jedna od prirodnih lepota ovog kraja je i Ledena pećina, koja se nalazi ispod litica Kanjona i do nje se dolazi čamcem. Pećina nije otvorena za turističke obilaske, a ulazak je moguć samo uz pratnju vodiča iz rezervata „Uvac“.
Nacionalni park Tara
Nalazi se na planini Tara u zapadnoj Srbiji. Zbog povoljnih klimatskih uslova i izolovanosti od civilizacije, na ovoj planini opstale su mnoge reliktne biljne vrste, poput Pančićeve omorike. Prelepa priroda, guste četinarske šume, jedinstven biljni i životinjski svet doprineli su da planina Tara 1981. godine bude proglašena Nacionalnim parkom.
Na Tari se nalazi i prelepo planinsko selo Zaovine, kao i jezero Zaovine, zadivljujuće lepote. U njenom podnožju nalazi se i selo Kremna, čuveno po Kremanskom proročanstvu. Selo je rodno mesto najpoznatijih srpskih proroka Mitra i Miloša Tarabića.
Selo Zaovine i jezero Zaovine
Selo Zaovine nalazi se na južnim padinama planine Tare. Najstariji pisani dokument pominje ovo selo još 1834. godine, ali se smatra da je selo postojalo i mnogo ranije.
U jednom od njegovih zaselaka naš poznati botaničar Josif Pančić je 1876. godine otkrio endemsku vrstu četinara, koju je po sebi nazvao Pančićeva omorika. Selo se nalazi u predivnoj prirodi planine Tare, a lepoti ovog kraja posebno doprinosi jezero Zaovine, čiji će vas prizori ostaviti bez daha.
Semeteško jezero na Kopaoniku
Nalazi se na Kopaoniku ispod visa Čukara, u selu Semeteš. Smatra se da je nastalo od lednika pre više miliona godina. Posebnost ovog jezera su ploveća ostrva na kojima ima vegetacije.
Još jedna specifičnost je nemogućnost da se izmeri njegova dubina. Razlog su preduboki podvodni izvori iz kojih se snabdeva vodom koji su i sami deo jezera.
Vodopad Prskalo
Nalazi se na planini Kučaj, u blizini Resavice i Despotovca, na nadmorskoj visini od 769 metara. U obliku je kupe koja je nastala taloženjem krečnjaka tokom vekova.
Vodopad je visok 15 metara, i nalazi se u idiličnom prirodnom okruženju, a do njega se stiže šumskim putem.
Vlasinsko jezero
Akumulaciono jezero u blizini Surdulice. Ima površinu od 15 kilometara, a duboko oko 35 metra. Ima dva nepokretna ostrva Stratorija i Dugi del, a ostala ostrva su ploveća, i nastala su od podvodnog biljnog sveta.
Jezero ima lepu boju vode koja ima nijanse od sivo do tamno plave. Okruženo je zelenilom i u okolini su brojna vikend naselja i turistički kapaciteti.
Srebrno jezero
Veštačko jezero u blizini Velikog Gradišta. Ima površinu od 4 km2, a duboko je 8 metra.
Poznata je turistička i izletnička destinacija sa puno ponuda za zabavu i rekreaciju. Nalazi se u nezagađenoj prirodi, a voda je čista i puna ribe.
Jezera pored Bele Crkve
Jezera pored Bele Crkve nastala su iskopavanjem šljunka, zbog čega su njihove plaže peščane, a voda prozirno zelene boje. Ima ih 8. Veća su Glavno jezero, Vračev gaj, Šljunkara, Šaransko jezero, Novo jezero, a manja Barutana, Jugopetrolsko i Malo jezero. Okupljališta su mnogih izletnika, ali i kampera koji tu borave čitave letnje sezone.
Đavolja Varoš
Čini je jedinstvena formacija figura od zemlje i dva izvora mineralne, izrazito kisele vode. Nalazi se pored sela Đake blizu Kuršumlije. Ove čudne zemljane formacije – kule smeštene su između dve jaruge, kroz koje protiče voda. Jedna je Đavolja jaruga a druga Paklena jaruga.
Rosomački lonci, kanjon Rosomače
Kanjon Rosomače, poznat i kao Rosomački lonci, pravo je čudo prirode. To je kanjon reke Rosomače koja protiče u blizini sela Slavinje na Staroj planini. Nalazi se na 30 kilometara udaljenosti od Pirota. Kanjon je sačinjen od slojeva stena sa usecima koji podsećaju na lonce, po čemu je kanjon dobio naziv.
Poznat je i kao Rosomačko ždrelo ili Rosomačko grlo. Do kanjona je relativno lako doći, a najbolji period za odlazak je leto.
Sijarinska banja
Banja se nalazi u opštini Medveđa, na jugu Srbije. Leži u kotlini Banjske reke ispod planine Goljak. Ima 18 izvora mineralne vode koji su različitog hemijskog sastava i temperature u rasponu od 32°C i 72°C.
Banja je specifična po svojim gejzirima, koji dostižu visinu i po 8 metara. Po ovoj karakteristici ova banja je jedinstvena i u Evropi.
Đerdapska klisura
Najveća i najduža klisura u Evropi. Čini deo granice između Srbije i Rumunije. U njoj se nalaze arheološka nalazišta i ostaci prošlosti, poput Lepenskog vira, Golupca, ostaci mosta rimskog cara Trajana i ostaci Trajanove table. Zbog svoje prirodne lepote i raznovrsnog biljnog i životinjskog sveta, proglašena je Nacionalnim parkom.
Krupajsko vrelo
Retka prirodna lepota, nalazi se u ataru sela Milanovca, u podnožju planine Beljanice, sa zapadne strane.
Predstavlja kraško vrelo, koje na površini stvara kraško jezero, temperature od 9-11°C, čije vode dospevaju iz krečnjačkog masiva planine Beljanice. Jedan je od najjačih kraških izvora u Srbiji. Vrelo i njegova okolina u površini od 9 hektara zaštičeni su kao spomenik prirode od nacionalnog značaja.
Rajac
Deo planine Suvobor u opštini Ljig izrazite prirodne lepote. Na području Rajca nalazi se više jama i pećina od kojih je najpoznatija Rajačka pećina. Zaštićen je kao predeo naročite prirodne lepote.
Rajačke pimnice
Rajačke pimnice su kamene kuće bez prozora koje se nalaze u selu Rajac i služe za odlaganje vina. Ovakvih autentičnih vinskih podruma ima ukupno 292.
Resavska pećina
Jedna od najvećih i najlepših pećina u Srbiji, nalazi se u blizini Despotovca. Stara je oko 80 miliona godina, a starost nakita u pećini se procenjuje na oko 45 miliona godina. Dugačka je oko 4,5 kilometra, od kojih je ispitano 2,850 metara.
Za turiste postoji staza duga 800 metara. U jednoj od dvorana pećine pronađeni su ostaci iz kamenog doba, ognjište praistorijskog čoveka, vrhovi koplja, kamene sekire i lobanja polarne lisice. Temperatura u pećini konstantno iznosi 7°C. Zaštićeni je spomenik kulture.
Stopića pećina
Nalazi se u blizini Zlatibora, između sela Rožanstvo i Trnava. U pitanju je rečna pećina i kroz nju protiče Trnavski potok. Dugačka je 1.691,5 m2. Ulaz u pećinu je impresivan, visok 18, a širok 35 metara.
Najpoznatija je po svojim bigrenim kadama nastalim taloženjem krečnjaka niz koje se kaskadno spušta voda. U pećini se nalazi i vodopad čija visina je skoro 10 metara.
Fruška gora
Ostrvska planina koja se nalazi u Sremu, u Vojvodini. Spada u red niskih planina, sa najvišim vrhom od 539 metra. Zbog svoje izrazite prirodne lepote i raznolikosti biljnog i životinjskog sveta, proglašena je prvim Nacionalnim parkom u Srbiji.
Na Fruškoj gori je smeštena najveća lipova šuma u Evropi, a ima i 700+ vrsta lekovitog bilja. Poznata je i po mnogobrojnim pravoslavnim manastirima, zadužbinama srpskih vladarskih porodica.
Ovčar – Kablar klisura i manastiri
Nalazi se u zapadnoj Srbiji, a kroz nju prolazi reka Zapadna Morava. Impresivni su njeni dvostruki uklješteni meandri, što je prirodni fenomen. Klisura je zbog predivne prirode i bogatog biljnog i životinjskog sveta proglašena specijalnim rezervatom prirode.
Planine Ovčar i Kablar su omiljena destinacija mnogih planinara. Klisura je ipak najpoznatija po mnogim pravoslavnim manastirima koji se u njoj nalaze, zbog čega je prozvana srpskom Svetom Gorom.
Vinča – Belo brdo
Arheološko nalazište koje čine ostaci najstarije neolitske kulture u Evropi, koja datira iz perioda 7,000 godina pre Hrista. Otkriveno je slučajno, od strane meštanina koji je našao glinenu figuricu koju je odneo u Narodni muzej. Naselje koje se tu nalazilo bilo je sedište vrlo napredne civilizacije. Nalazi se nedaleko od Beograda.
Felix Romulijana – Gamzigrad
Jedno od najpoznatijih arheoloških nalazišta iz rimskog perioda u Srbiji u blizini Zaječara. Čini je kompleks građevina palate Felix Romuliana, izgrađene od stane rimskog imperatora Galerija (250-311), koji je palatu posvetio svojoj majci Romuli, po kojoj je i dobila ime.
Galerije je i sahranjen na brdu iznad palate pored svoje majke. Palatu čine monumentalne građevine sa očuvanim freskama i mozaicima. Na UNESCO listi je dobara svetske baštine.
Viminacijum
Značajno arheološko nalazište u blizini Požarevca. Predstavlja ostatke rimskog vojnog logora i grada čiji počeci datiraju u I veku n.e, a postojao je do VII v.n.e. Jedno vreme bio je i glavni grad rimske provincije Gornje Mezije. U Viminacijumu je 211. g.n.e., nakon smrti rimskog imperatora Septimija Severa, njegov sin Karakala proglašen za imperatora.
U jednom periodu grad je imao 48,000 stanovnika. Na lokalitetu su pronađene terme, bazeni, prostorije za masažu i zanatske radionice. Pronađeno je na hiljade grobnica sa oslikanim hrišćanskim freskama, kao i figura ženskog božanstva za koju se procenjuje da je stara oko 4,000 godina.
Lepenski vir
Jedno od najstarijih mezolitskih i neolitskih arheoloških naselja Srbije i sedište jedne od najrazvijenijih kultura praistorije. Nalazi se u Đerdapskoj klisuri, na desnoj obali Dunava. Na lokalitetu je pronađeno 7 naselja i 136 objekata iz perioda ranog mezolita (9,500 – 7,200 g.p.n.e) i perioda ranog neolita (6,620 – 5,500 g.p.n.e).
Smatra se da je Lepenski vir prošao kroz četiri faze, od kojih su prve tri predstavljale period lovačko – sakupljačkih zajednica, a četvrta period početka zemljoradnje i stočarstva. Karakterističan je i po skulpturama sa ljudskim ili životinjskim likovima koje su izrađivali stanovnici ovih praistorijskih naseobina.
Manastir Manasija
Jedan od srpskih najznačajnijih i najlepših srednjovekovnih manastira iz takozvane „Moravske škole“ srpske srednjovekovne arhitekture. Zadužbina je despota Stefana Lazarevića čije se mošti, smatra se, nalaze zakopane u manastiru. U okviru nje je početkom 15. veka radila takozvana „Resavska škola“ koja je okupljala učene monahe, učitelje, pisce, kniževnike, koji su prepisivali i ukrašavali rukopise i knjige.
I sam despot Stefan Lazarević je bio vrlo obrazovan i bavio se pisanjem. Manastir se sastoji od crkve Svete trojice, Kule i trpezarije. Za vreme turske okupacije više puta je uništavan, ali se ipak sačuvao deo originalnih fresaka. Manastir se nalazi u blizini Despotovca.
Manastir Gračanica
Jedna od najvažnijih srpskih svetinja i jedan od najznačajnihih spomenika srpske kulture. Posvećen je Uspenju presvete Bogorodice. Nalazi se na Kosovu u selu Gračanica. Zadužbina je kralja Milutina, koji je bio ktitor više pravoslavnih crkava.
Manastir je građen u periodu od 1315 – 1321 godine. Crkva je oslikana freskama na kojima su prikazani prizori iz biblije, rodoslov dinastije Nemanjića, kralj Milutin i kraljica Simonida, portreti srpskih patrijarha i arhiepiskopa i mnoge druge. Nalazi se na UNESCO listi spomenika svetske baštine.
Manastir Studenica
Jedan od najvećih manastira Srpske pravoslavne crkve koji je sagradio Stefan Nemanja 1190. godine, poznat po svojim freskama iz 13. i 14. veka. Utvrđeni zidovi ograđuju četiri crkve koje se nalaze unutra, i to: Kraljevu crkvu, Bogorodičnu crkvu, crkvu Nikoljaču i crkvu kojoj je preostao samo temelj.
Mošti Stefana Nemanje, ili svetog Simeona, što je ime koje je dobio nakon zamonašenja, nalaze se danas u Studenici, gde ih je iz Hilandara preneo njegov sin, Sava Nemanjić (Sv. Sava). Studenica je u vreme Sv. Save bila centar srpske duhovnosti, kulturni i politički centar Srbije. Nalazi se na UNESCO listi spomenika svetske baštine.
Manastir Ravanica
Zadužbina kneza Lazara Hrebeljanovića, podignuta između 1375 -1377 godine. Nalazi se u podnožju planine Kučaj, pored sela Senje u blizini Ćuprije. Manastir pripada „Moravskoj školi“ u arhitekturi, i opasan je zidinama sa sedam kula. Crkva unutar manastira je posvećena Vaznesenju Gospodnjem i bogato je dekorisana.
Freske u crkvi oslikane su nekoliko godina pre Kosovske bitke, i prikazuju prizore iz Hristovog života i stradanja, Bogorodicu, anđele, svete ratnike i monahe. Na ktitorskoj kompoziciji nalaze se knez Lazar i kneginja Milica sa sinovima Vukom i Stefanom. Knez Lazar je poginuo u Kosovskoj bici 1389. godine, a njegove mošti su nakon dužeg putešestvija i seoba prenete u Manastir Ravanicu, gde se i danas nalaze.
Đurđevi stupovi
Jedan od najstarijih manastira Srpske pravoslavne crkve. Izgradio ga je veliki župan Stefan Nemanja 1171. godine. Drugi njegov ktitor bio je kralj Dragutin.
Izgrađen je u arhitektonskom stilu poznatom kao „Raška škola“. Od originalnih fresaka malo je šta preostalo. Nalazi se u blizini Novog Pazara. Nalazi se na UNESCO listi spomenika svetske baštine.
Manastir Sopoćani
Zadužbina srpskog kralja Stefana Uroša I, koja se nalazi u blizini Novog Pazara. Jedan je od najznačajnijih spomenika Srpske pravoslavne crkve ali i srpske kulture. Zbog svojih fresaka izuzetne lepote, manastir je uvršten na UNESCO listu spomenika svetske baštine.
Smatra se da su freske radili značajni umetnici dovedeni specijalno tim povodom iz Carigrada koji je tad bio kulturna prestonica sveta. Smatraju se najvećim dostignućem evropskog slikarstva tog perioda. Arhitektura manastira pripada „Raškoj školi“.
Manastir Mileševa
Srpski srednjovekovni manastir, zadužbina kralja Stefana Vladislava sazidana u prvoj polovini 13. veka. Nalazi se u blizini Prijepolja na reci Mileševki po kojoj je i dobio naziv.
Manastir je najpoznatiji po svojim freskama, koje su među najboljim evropskim delima slikarstva 13. veka, a posebno po freski Belog Anđela koja se i danas nalazi na zidu manastirske crkve Svetog Vaznesenja. U 16. veku u ovom manastiru se nalazila i štamparija.